Mavi yolculuk -100-

Gönlü sadece sevmekten nasır tutmuş bir serseri
Sorarım sana, bu aylak daha nice barındırabilmeli?
Yalan oldu alnımda biriken derin çizgiler,
Hepsi de askıda kuruyan çizgili gömlekler

Kaç! Sevgimizden, yabancıl kimliğimizden yollara
At kendini adada portakal çiçeği hüzünler toplayan kollara
Selam olsun! Baş koymuşa yol veren elleri hünerli,
Ve de gereksiz bir cümleye ihtiyaç duymayan manidar gözleri

Sırma saçlı sevgiler besler engin yürekler
Ve düşer kalkar dalgalı saçlarında meltem çeperler
Koyların mehtaba hasret geceler kadar kıskanç
Düşürdük yollara yelkeni berrak sulara aç

Yargıç gözlerle yorma sakın kendini kaptan
Durma şişir yelkeni, zor bize kadın değil sevmek insan
Aşk sorgusu körpe zihinde tutuşturulmuş bir çıra
Kelepçe yüreğe vurulmuş tutkun bir muhtıra

Kır dümeni âmin veren yüce gönüllü balıklara
Tanrı misafirini reddetmeyen pul pul kullara
Kara delik korkuları izleyen Samanyolu bir sevda
Haydi, rast gele kaptan! Bizi bekler soluksuz bir dua! ...