Mavi Yol Şiiri - Bülent Anamur

Bir gün gelirsem bu dünyaya; es gececem dikenini gülünü,
Bir gün dönersem bu tarafa; bakmayacam güzeline keline,
Bir gün inersem bu cihana; yürümicem karasına akına,
Bir gün yollanırsam buraya; bir güneşe bir de aya bakarım.

Beğenmedim bu dünyanın malını;
Şarabını, ilacını, tadını….
Güzelini, busesini, aşkını;
Yalan imiş yedi mevsim baharda…

Kim gelmiştir kim geçmiştir bilinmez,
Ak kara mı kara ak mı çözülmez
Gün gece mi gece gün mü anlanmaz
Güven olmaz doğrusuna varına…

Nehir akar su durulur dibinde,
Deniz dalga dalga vurur kıyıda,
Hayat devir daim döner devranda
Ömür biter sen bilmezsin zamansız…

Ne yapmışsın ne yapacan bitmeden,
Zaman geçer yıllar sığar dakkaya,
Hayat kısa yıllar uzun olsa da,
Vakit gelir gidersin buralardan…

Mavi bir yol beyaz melek önünde,
Seni bekler patavatsız zamansız…
Alır gider, yedi arşın semaya
Unutulur üç gün sonra varlığın…

Hani nerde hayallerin düşlerin,
Nerelerde yapacağın yaptığın,
Kime kaldı üç kuruşluk mirasın,
Dünya malı zaten dünyada kalır…

Çok yaşadım, bu dünyanın gâmını,
Yedim içtim şarabını nânını!
Har vurup harman savurdum varımı,
Vakit geldi, gidiyorum mezara…

Bu dünyanın baharları yalanmış,
Zehir imiş şarabı da tadı da…
Bir güneşi bir de ay’ı bir imiş,
Geç anladım iş işten geçtiğinde…

Bu dünyada üç şey seninle gelir;
Günahların, sevapların, yaptığın!
Bir dost kazan bir hayır yap üstüne;
Bak gör kat kat fazla ödüllenirsin.

Bu dünyanın varına güvenilmez,
Beni dinle, belki kazancın olur;
Yol yakınken şu üç günlük dünyada,
Bu dünyanın her şeyine aldanma!

Yalanına dolanına inanma,
Nimetine düşlerine kapılma,
Bir hazine bir de borcun yaptığın,
Ben pişmanım bari sen pişman olma…

Bir gün yine gelirsem bu dünyaya;
Aldanmıcam yalanına, düşüne...
Yine aldanırsam dünya varına,
Bu dünyaya geldiğin lanet olsun.

19.01.2010 Salı
(22:00-2320)