Mavi Yıldızlar Şiiri - Özge Özgen

Kalbime ıslık çalıyor zaman.
Alışılmış bir hayatın çakıl taşlarını koyuyorum sandığa.
Sanki, iri bir dünya var elimin altında
Ve bütün kuşlar uzaklaşıyor ordan..

Mavinin anlamını taşıyorum
Göğsümden kızıl bir gök yüzünün tam ortasına.
Bir deniz kabuğuna benzetiyorum gölgemi
Ama dokunduğum ben değilim..

Yağ desem,
Yağmur yağardı eskiden bu şehre
Ve ıslak bir serçe yavrusuna sarılırdı çocukluğum.
Artık yokum burda çok zamandır
Olmayışımı kutluyor son bahar ..

Şimdi;
Sararan yaprakların öldüğüne de inanmıyorum .
Her şeye rağmen
Bütün begonviller bir şiire dönüşüyor mısralarımda..

Bir şey olsaydı keşke
Ve kalbimin resmini çekebilseydim .
Ve keşke,
Bir yığın kırgınlığın içinde sen olmasaydın diyorum..

Ben esmer bir adamı sevdim Mira!
Yüreğinden başka hiç bir şeyine dokunmadım.
Geceleri şiirler okudum ona
Duyar sandım.
Bir tek sana anlattım
Ve biliyorum ,
Sende duymadın bu yalnızlığı..

Hem ben,
Bu şiirde eksik bir şeyler var biliyorum
Biliyorsun,
Yarım kalmış bir hayatı
mavi bir yıldıza yazamıyor insan

Ben de yazmadım ..."

Özge Özgen