Mavi'yi Tanımak Şiiri - Bektaş Bekdemir

Mavi’yi Tanımak
“Mavi’ye”

Bir tanısam, bilsem, görsem kim Mavi?
Kara mıdır gözleri
Teni buğday mıdır?
Saçları sarı
Gözleri yeşil midir?
Mavi mavi mi bakar arkamdan,
Ben bir şiire giderken.
Mavi en çok aşka yakışır
Maviye yakışan aşktır, bildiğim bu.
Aşk bana Mavi, sana eladır.
Karagözlü bir kızdır belki.

Bilsem kim Mavi?

Mavi sevgidir
El ele ilk tutuşan sevgililerdir.
Elinden tutulmuş çocuk
Bahariye’de yürüyen mutlu ailedir Mavi.
İstiklal’de okul çıkışı bir grup gençliktir.
Simitçinin gevrek sesi,
Motorların ürküttüğü martıdır,
Hayattır Mavi…

Belki şişman boyacıya
Bostancı sahilinde ayakkabısını boyatan
İnce belli, yeşil giymiş esmerdir Mavi.

Gözyaşlarımla yalnızlığıma büyüttüğüm
Çocuğun annesidir.
Sonu olmayan cümlelerle ninni söylediğim.

Belki deniz de bir çocuk
Çocuğun içinde fırtınadır Mavi.

Yelkovanla akrebin öpüştüğü zamandadır.
Kıyısında durduğum uçurumdur belki
Gelemem dediğinde ölüme gideceğim.

“Mavi” -git dediğimde göğsünü ezmeli bende, sıkıca,
Dudaklarımdan öpmeli beni. İşte Mavi…

Herkes Mavi,
Hiç kimse Mavi değil.
Mavi anlatamıyorum seni
Arkamdan kapa gözlerimi geldiğinde.
Kim olduğunu uzun parmaklarından bileyim.

3 Haziran 2006/Cumartesi
Saat: 08:22 ve sonrası