Akdeniz kadar ıslaktı topraklar
Saçlarımdan akardı
Suskunlaşırdı yıldız düğümlü aşk
Gece mavisi gibi koyu bir yalnızlık öpünce
Dinle afeti devranım dinle
Hüzüme düşen sessizliğin lirik ezgisini
Mavi bir örtü çek yakamoz düğmeli Akdeniz
Ardından göğsüme yasla özgürlüğün
Türkuaz renkli çiçeklere emanet
Çiseleyen yağmur
Şah damarımdan dahada yakındı
Tenime düşen gölgen
Kırlaşan zamanın izleri gibi
Suskun ve ölgün
Mavi çiz içinden erguvanlar geçsin
Sen boylarında bir kız iliştir düşlerime
Mavi ve yeşil dök tuvaldeki yalnızlığıma
Ardından yağmur kuşları yıkasın
Özgür kalsın tüm renkler
Mahmudiye Düzkaya
Kayıt Tarihi : 5.3.2018 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmudiye Düzkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/05/mavi-yesil-yalnizligim-ve-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!