Mavi Yeşil Şiiri - İsmail Türkmen

Bir kalem aldım düşlerimdeki sevdayı çizmeye.
Sevgi verecektim çizdiğim resme.
Sürdüm kalemi, gökyüzüne.
Yıldızlar mavi oldu, karanlık yeşil
Bedenini sardı yeşili karanlığın,
Mavi yürek oldu, yarısı yeşil
Sordum geceye; neden yarısı mavi, yarısı yeşil
Mavi sevgi yeşil sevda dedi.

Uyandım açtım gözlerimi, rüyadır diye.
Kalemi gezdirdim, odamın boşluğuna.
Bir gül çizdi, goncası mavi, yaprakları yeşil.
Bir el uzandı maviye seni yazdı, yeşile sevgiyi
Gözlerine baktım mavinin, sanki yarısı mavi, yarısı yeşil.
Bir anlamlı bakış beklerdim, oysa iki sözcük
Mavide seni, yeşilde sevgiyi gördüm.

Bir esinti geldi, sahil kokulu,
Koklamadan baktım yarısı mavi, yarısı yeşil
Ebekuşağı sandım gecede.
Meğer değilmiş mavi seni, yeşil sevgiyi
Getirmiş, kaderin yazgısına yazmak için.
Yarısı sen, yarısı ben olayım diye hayatın.

Bir el uzandı, aldı yüreğimi acımadı,
Karşımda kanayan yürek, iki renkti,
Yarısı mavi, yarısı yeşil,
Mavi seni yazdı, yeşil sevgiyi.
Sardım maviyi yeşile, aldım yüreğime
Yüreğimin yarsı ben oldu, yarısı sen.

Sakladım kalemi, kader yazıcıdan,
Kumsaldaki ayak izlerine,
Değiştirmesin maviyi, silmesin yeşili.
Mavi öz oldu, yeşil can bana.
Yüreğimdeki duygular candan sevgi oldu sana.
Dünyada iki renk, mavi; özge, yeşil; can
Öylece kalsın istedim, kader yazıcıdan.