Bir martının sesiyle uyandım sabaha, gözlerim okyanus gibi gökyüzünde dolanmaya başladı, evet seni buldum Mavi!
Yine senle kucaklaştım, hiç oralı değilsin hani...
Seni yazmak tüm mecâzi sıfatları alt üst etmek gibiydi
Bugünde şiirlerin nasibine ‘sen’ düştün Mavi!
Yalnızlığın ciğerlerime kadar işlemesiyle sarıldığım duman kokusuna hâyâlini fısıldarken yakalıyorum kendimi Mavi!
Nice sağır sessizliklerimin ardına saklanan bakışlarının gölgesinde uçurduğum umud rüzgârları kalabalığa karışmış, kaybolmuş...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta