Bir martının sesiyle uyandım sabaha, gözlerim okyanus gibi gökyüzünde dolanmaya başladı, evet seni buldum Mavi!
Yine senle kucaklaştım, hiç oralı değilsin hani...
Seni yazmak tüm mecâzi sıfatları alt üst etmek gibiydi
Bugünde şiirlerin nasibine ‘sen’ düştün Mavi!
Yalnızlığın ciğerlerime kadar işlemesiyle sarıldığım duman kokusuna hâyâlini fısıldarken yakalıyorum kendimi Mavi!
Nice sağır sessizliklerimin ardına saklanan bakışlarının gölgesinde uçurduğum umud rüzgârları kalabalığa karışmış, kaybolmuş...
Sensin bu gönlümün yönü mekanı
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Devamını Oku
Bende ar olmazdı sen olmasaydın
Ak nergizler sana aksın dağlarda
Balda sır olmazdı sen olmasaydın
Dağlardaki güneş doğmaz aleme
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta