yalnızlık yürüyüşüdür şu boğazın kıvrımları
gemiler martılar kuşlar mavi suyun sırdaşları
ve şehrin caddeleri ölümlü kahkahalar dolu
ayaklarımı ıslak yapan İstanbul bir cam misali
mutluluk yalıları kaplı erguvanlı sahiller
hangi kuş martılar kadar insanın kalbine yuva yapar
yağmurlu bir istanbul sabahı kendimi buluyorum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla