Bir ulaşılmaz hasret kadar uzakta
Düşümde bir pembe karanfil, en katmerlisinden..
Üzerinde bir yağmur damlası, bir bal arısı..
Bir beyaz yelken, mavi bir sonsuzlukta umuda doğru
Yüreğim çok uzaklarda çırpınır şimdi..
Sen ki;
Ey gece gözlerine baharlar sığdırmış sevgili!
Yüreğime sığdıramadığım, dışımda tutamadığım
Ürkek bir sevda kuşu gibisin!
Kaybedersem diye
Sevmekten bile korkarım seni….
Sen ki;
Ey gül bahçelerinin kızıllığına bürünmüş sevgili!
Nice sevileri paylaştığım, yar sıcağım
Bembeyaz bir gül tomurcuğu gibisin!
Dalından düşürürsem diye
Dokunmaktan bile sakınırım seni…
Sen düşüme konan mavi yakamoz ışık
Pembe bir karanfil gibi yakınsın düşlerime
Yüreğin nerelerde çırpınır şimdi…
Meltem KayaKayıt Tarihi : 2.7.2004 13:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/02/mavi-yakamoz-isik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!