Mavi ve Kırmızı Şiiri - İbrahim Gece

Bir okyanusun ortasında,
Mavi rengi sever en çok insan.
Deniz ile gök anlaşıyor ise,

Soğuyabilir elbet bir gün maviden,
Mavimsi bir orkide solmuş ise.

Kırmızıyı da çok sever insan,
Aşık olursa bir bireye.

Fakat bir savaş zamanı,
Nefret eder kırmızıdan insan,
Ölmüş ya da öldürmüş ise.

Hiçbir rengi sevemez,
Veya nefret edemez artık insan,
Bir kahverengi toprağın,
Üstünden altına düştü ise.