Mavi susuyor Şiiri - Oktay Çekal

Mavi susuyor…

Bir derya oldu hayat, sonu gelmiyor,
Zaman esir almış canı, tene düşmüyor,
Gözler sarmış karanlığı, sessiz ağlıyor,
Ruhun neşesinde, eksik bir şey var,
Duygular küsmüş, sevgi kaçıyor…

Mavi gökyüzü, rüzgâra teslim,
Sürüklüyor umudu, kayıp günlere,
Özgürlük boşluğa tutunamıyor,
Bir düşüş başlıyor, durmuyor nefes,
Asalet küsmüş, mavi susuyor…

Mevsimlik sevgilerde, kaybolmuş beden,
Dağılıyor huzurun, saklanmış ruhu,
Sevilmeyen varlığı, boğulmuş nefesinde,
Dağlara vurmuş, hırçın yüreğini,
Çarpan canında, bir fidan olup açmış…

Oktay ÇEKAL
20.03.2012-1947