Gökyüzündeki mavilik gibi olsun ,
Bir çocuğun gamzesindeki karanlık .
Maviye boyanmalı bütün çiçekler ,
Mavi ile olmalı aşk ,
Gökyüzündeki balonlar ,
Akşam sefasında mavi yanmalı mumlar .
Mavi olmalı yamaçlar , leylaklar , kırlangıçlar ,
Olacaksa eğer toprakta filizlenen zerdali ağacındaki tomurcuklar ,
Mavi Olmalı . .
Sokaktaki lambalar mavi yanmalı mesela ,
Fesleğen mavi kokmalı ,
Mürekkep mavi akmalı .
Toprağa can veren yağmur mavi boyamalı yeri yurdu ,
Yeni doğan gözler mavi görmeli ,
Bütün merdivenler mavi olmalı bulutlara dokunulmalı .
Koşan tayların saçı rüzgârda mavi savrulmalı ,
Yıkılmış umutları mavi tutmalı ayakta ,
Nehir mavi akmalı , ocaklar mavi tütmeli .
Sevdayla yoğrulan emekler mavi kokmalı , Buram buram . . .
Bir utançtır yaşadığımız şu dünya . . .
Şehirlerde ışıklar mavi yanarken ,
Sokak çocukları mavi oyun oynamalı .
İnsanlık , şefkat , sevgi ve dostluk ,
Tıpkı gökyüzü gibi mavi ve sonsuz olmalı . . .
Kayıt Tarihi : 30.1.2018 02:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!