Mavi Sünger Şiiri - Nuh Karaaslan

Sana göre ben,
Gönül deryamda;
Kambriyen döneminden bu yana;
Kalp yerine sünger bulunduruyorum ya,
Göğüs kafesimin altındaki mercan kayalıklarında;
Çok iyi su çekip de, sır vermiyor.
Sırra kadem...
Ve vurgun yedikçe de tuzlu suları,
Göz göz boşalıyor; iliklerimden...
Tüm bedenim, kan revan...
Haram mavi,
Mavi haram...!
"Neyselerle süslü kırılmaların" var ya;
Gönül deryamda med-cezir sonrası, dalga kırılması;
Kıyılarıma vurdukça, mavi ışığın geri dönüşü gibi...
Işıksızım...!
İçinden dışına sızdırmaz, ışığım;
Mavi...!
Gönül deryamın rengi artık na-mavi...
Ve gönül deryama uyumlu süngerim...
Tuzlu sular içerisinde, derinden çıkarılandan;
Kan rengi...!