Yıkılırsın her yaşadıklarından sonra
Ve kendini bir limana bırakırsın
Neresi olduğunu bilmeden, hoyratça
Karışmak istersin mutluluklara, üzüntülerine son verip
Duyduğun her güzel söz, gördüğün ilgi
Her şeyi ondan gelir gibi hissetmek istersin
Hala unutamamışlığının verdiği acı içindedir
Yaşar hala eskisi gibi ona olan duyguların
Beli ettirmek istemezsin yanaştığın son limana
Denize olan hasretliğini ve özlemini
Kimi zaman fırtınalı kimi zaman dalgalı
Ama deniz her zaman mavi her zaman güzel
Açılmak istersin her seferinde yeniden
Yediğin her darbeden sonra masmavi derin sulara
Korkarsın yeni bir darbeden ama yinede kopamazsın
Çünkü içindeki özlem bitmemiştir ve bitmeyecektir
Ama yapacak bir şeyinde yoktur artık
Bir köşeye çekilirsin limanın içerisinde
Onarmaya çalışırlar tekrar denize çıkman için
Ve seni onardıklarını sanırlar denize çıkmaya hazır
Ama artık denizde yaşamak istemediğini bilmeden
Tekrar yara alıp batacağının farkında olmandan
Pusulan yoktur artık yanında dönebilmen için
Sürüklenirsin dalgalarla kendini bırakıp
Ve aldığın ilk darbede çökersin mavi sulara
Ve artık geri dönecek limanında yoktur
Bulunduğun tek yer mavi suların derinlikleridir...................
Kayıt Tarihi : 9.7.2007 14:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!