Mavi Siyah Sevdalar Şiiri - Ömer Piri

Sevmekmi..
Uğruna can vermek,
Sırtını yaslayıp prangalara
Ölürcesine sevmek..

Geceler boyu uyuyamamak yokluğuyla
Seherin en kuytu köşesinde
Yaprakların en son bestelediği şarkıyı mırıldanıp,
Rüzgarı ellerinde bir dua gibi hissetmek…

Ateş böceklerinin sesini duymasanda
Bir pencere kenarında sigara yakıp
En hazin öyküsüyle
Kirpikleri bir katre hüznüyle camdan aşağı bırakmak

Hele inceden çiseliyorsa kara kızıl bulutlar
Varsın damla damla dökülsün toprağa
Senden sağanak,yitik yağmurlar
Elbet sabah olunca doğar ellerimde tomurcuklar,

Etrafındaki duvarları beklenen sanıp
Yaslayınca başını omuzlarına
Ve yine saat bilmem kaçı gösterdiğinde
Masum,deli dolu,gülyüzlü sevgilinin
Yanında olmadığını bir kez daha anlamak…

Sevmekti değilmi yitikliğin en son bilmecesi
Garip bir döngünün en yılgın hale bürünmesi.,
Her yürek sızlayışında
Başını sağa sola vurup canın saolsun demek..

Hep hezeyan,
Hep hüzün,
Her an acıların üstüne üstüne gelmesinden korkmak…

Günü selvi ağacının
Ve bir beyaz güvercinin en içten sesiyle karşılarken
Birkaç saat uyumanın ötesinde
Nazlı yari aramak

Sevmek ha…!
Bir zamanlar sevmek…
Yıllar önce bana bir umutla bıraktığın ellerin yok ellerimde
Soğuk bir çöl gecesi kadar
Siyah ama esrarengiz gözlerin olmasaydı
Her gece bir yakarış vaktinde ayaklanıp
Sabahlara uzanmazdı ümitlerim…

Şimdimi..
Hala seni düşünüyorum
Farkında değilim belki ama
Sen diye diye ölüyorum..
Sen diye diye ölüyorum..

Ömer Faruk PİRİ
09/05/2009