Mavi Sevgi Çiçekleri
Kalem çağırıyor beni
Umut çağırıyor
Gökyüzündeki acı feryatlar çağırıyor beni
Feryatların sessizliği içindeki çığlıklar çağırıyor
Dört,beş,bir fark etmez
Ölen insanlık çağırıyor
Silgi çağırıyor beni
Hüzün çağırıyor
Gökyüzündeki gri,acı çığlıkları maviye boyamak isteyen
Elinde gökyüzü mavisi bir kalem,kalbim çağırıyor
Çaresizlik en çok ölümdedir
İnsan kaybedince anlar bu gerçeği
Değerler,insanlık, en acı yitirilenlerdendir
İnsan kaybetse dahi anlayamaz bu sebepsiz hiçliği
Geceler uyutmaz,kanatır içimi
Ölen masum ruhları anımsatır bana yıldızlar
Bir tohum çürüyünce,
Aslında yeniden yeşerir umutlar
Ayrılalım,kaybedelim,çaresiz kalalım
Ama unutmayalım,gerçeğimizi hatırlayalım
Sevgi yaşasın tüm gerçekliği ile içimizde
Kalp şenlensin mavi sevgi çiçekleri ile.
Kayıt Tarihi : 27.4.2019 11:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!