Mavi Sevdaları Kanatmayın

Kabahatim, kusurum kutsal emeğe olan sevdamdır
Günahım arzuladığım aydınlık
Beklediğim bahardır
Bakmayın benim
Deli-dolu oluşuma
Karanlık kuytularda
Feryadıma
Hırçınlığıma
Yeni gün ellerime doğuncaya dek
Derin yaralarıma hep tuz basacağım, her an
Şu acıyla bakan gözlerim, mutluluğu görene kadar

Kabahatim, kusurum zulüm ekenlere karşı dirençtir
Mavi umutlarım okyanuslar kadar derindir
Benim için onur, şeref olan
Özgürlük
Yüreğimde dağ çiçekleri açıyor
Dilerim mavi sevdam
Kahpece vurulmaz
Kuşkusuz
Ay şavkı karanlığı elbet öpecek
Hiç bir kelebeğin kanadında
Hiç bir çiçeğin dalında
Hiçbir annenin yüreğinde
Yaşam vurulmasın
Ve
Bana acılar çektiren
Boğazıma düğümlenen
Hecelerde
Annelerin buğulu gözlerinden
Ağıtlara akan gözyaşı var
Dünyanın dört yanına
Dalga, dalga yayılan kıyımlarda
Emperyalist güçlerin işbirlikçi yerli uşaklarıdır
Acımasız! Namert ellerliyle çocukları kurşuna dizen

Kabahatim, kusurum barışa, özgürlüğe şiir yazmaktır
Gittikçe büyüyen serkeşliğimle delice sevmektir
Doğayı, çiçekleri, dünya halklarını
Çileyle geçse de tüm ömrüm
Ölmeyi göze alışımın nedeni
Kardeşliği, dostluğu, yaşamı
Bitirenlere karşıdır
Dünyada
Ne silah
Ne savaş
Ne sakat kalanlar
Nede öldürülenler olsun
Haklı olanlar
Haksızlığa sessiz kalmadıkça
Ne oluk, oluk kan akar
Nede zulüm olur
Buda savaş çığırtkanlarına güzel bir cevap olur
Umutlarımıza ihanet edenlere, nefretimiz daim olmalı

Kabahatim, kusurum barışa büyüttüğüm sevdamdandır
Çünkü benim her sözümde
Her bir kelimemde
Can var
Her kim ki “cana can” derse
O benin güneşim, o benim yoldaşım, o benim kardeşimdir

Mehmet Çobanoğlu
24.05.2019
İstanbul