Mavi Sevdalar Şiiri - Mesut Yüksel

Uçsuz bucaksız bir sahilde,
dalgaların melodik sesiyle dinleniyor ruhum.
Güneş tepemde; içime işleyen
bir yaşama sevinci.

Karşımda bir deniz feneri,
asırların karanlığına boyun eğmeyen,
o vakur duruşuyla selamlıyor
beni.

Deniz sütliman;
kalbim de öyle.
Kumlardan bir kaleye dönüşüyor
düşlerim;

Surlarında güven,
avlusunda derin bir sakinlik.
Kumdan askerler,
fethediyor kumsalı bir çırpıda;

Engin mavilikler
şahit bu sessiz işgale.
Yaşam ile ölüm arasında
kaç sahil var acaba?

Yahut, akıp giden
kaç kum saati ömrümüz?
Sonsuz denizlerde
yosun tutarken içimde büyüyen umutlar,

Bir deniz yıldızı
dokunuyor kalbime teselli gibi.
Gözyaşım ile deniz
birleşiyor;

İki tuzlu sevda,
aynı kederin içinde eriyor.
Ve ufka doğru,
sonsuzluğa akıp gidiyor

Mavi sevdalar…