Mavi Şehir Şiiri - Tevfik Mengüllüoğlu

Mavi Şehir

Varla yoksun, aslında hep varsın! sıra sıra dizili özlemler,birbirlerine seni fısıldarcasına iç içe girmişler.Sokaklarında dolaşmaya başlıyorum,vardığım her köşe başında sana ait utangaç bir yüz görüyorum.Sen gidiyorsun ama! birazdan ruhumun ikizi çıkıp gelecek ve sen tanıyamayacaksın.Hattat olmuş sevinçlerinden oluk oluk özlemler akmaya başlıyacak,güneşi batmayan bir şehrin yaramaz çocuklarına benziyeceksin.
Aslında hep bunu istemiştik seninle,benim ütopik hayallerim vardı seninkisi ise biraz daha gerçekçi,ne zamandır kendime sen demeye başladım aslında bilmiyorum? Taki bunu ''BİZ'' yapan bir güz güneşine rastlayana kadar.Bizim büyüme kaygılarımız arasında Çocukça özlemlerimiz vardı,yarım kalmış çocukluğumuzun bir yanıydı belkide o utangaç,o kırılgan yanımız...Ama en güzelide gökkuşağım,en küçükleri Biz olan! çocuklardan ibaret bir dünya var etmekti seninle...
Kırağı akşamlarda güneşe sarılıp uyumak varmış; soluğumuz ürkekçe dokunurdu rüzgarın tenine''Dönüp bir bak''çocuk sesleri geliyor çocukluğumuzun o hırsız,o saydam bozyellerinden.Kendimizden büyükçe bir aşka ağlarken unutuvermişiz ambalajı henüz açılmamış sevinçlerimizi.Ben çocuk anılarıma sarılıp uyumuşum rüzgarın soluğunu tuttuğu bir akşamda, dilsiz takvimlerde olmayan bir vaktin kanayan yarasına dokunuyorum,üç,beş onbeş yaşındayım; kapkara düşler kaldı elimde sevdiğim...
Bilmem kaç zamandır sen gibi bir güneşe açmadım gözlerimi,açar açmaz sarhoş bir sağnakyağmaya başlar her yerine bu şehrin,ortalık Bahar olur sütkırı kuzularıyla çocuklar gelmeye başlar,ay yüzlü çocuklar, ve biz renklerimizi bu çocuklardan aldık gökkuşağım...

Tevfik Mengüllüoğlu
Kayıt Tarihi : 17.1.2004 09:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mehmet Bardakçı
    Mehmet Bardakçı

    Bazı duygularımızı kendimize saklamak isteriz bazen ve alır kalemi elimize yazmaya başlarız...nerede ve nasıl sonlanacağını da bilmeyiz.Sona gelindiğinde anlatmak isteyip te anlatamadığımız,kendimize saklayacağımızı sandığımız bir metinle karşılaşırız..Dikkatli baktığımızda ; o yazının BİZ olduğumuzu ve en saf halimizi yansıttığını görürüz...Çok beğendim....

    Cevap Yaz
  • Ahmet Kankal
    Ahmet Kankal

    vardığım her köşe başında sana ait utangaç bir yüz görüyorum,sen gidiyorsun ama! birazdan ruhumun ikizi çıkıp gelecek.ve sen tanıyamayacaksın.Hattat olmuş sevinçlerinden oluk oluk özlemler akmaya bağlıyacak,güneşi batmayan bir şehrin yaramaz çocuklarına benziyeceksin'

    yüreğine sağlık mavi çocuk

    Cevap Yaz
  • Seçil Menge
    Seçil Menge

    içten,samimi,tebrikler...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)

Tevfik Mengüllüoğlu