Mavi Şefkat... Şiiri - Hürrem Yalçın

güneş bile bırakır cızırtısını
batarken gönül rızasıyla
Maviye...
kumların üstüne sepelediği
garip sıcaklığı cömertçe
martının kanadındaki
beyaz tüyün rüzgarı
hep maviye sevdalı
ıslak kumların nemi
ürperten minik ayakları
dalganın beyaz köpüğü
dağıtan sarı saçları
denizin mavisi
okşayan çocuksu başı
işte
Mavinin
budur
sessiz
ama
sıcacık
Şefkati..

23 Nisan 2004