bir âsi serçe vurur kendini dalında
Ben yüreğimde kanarım
Ve şehir ağlar ığıl ığıl gözlerimde
Ve ölür “ben”de âsi serçe
“O”na kahroluşumun mavi sancısı kalır geride
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;