Kocamandı şatosu,
odalarının her biri
neşeli konuklarla
ağzına kadar dolu.
Gezerdi her gün odaları
umarak bulmayı
bir parça kâm.
Yoklasa da bir bir herkesi
çıkmazdı dudaklarından
bir kez olsun bir kelam.
Gıpta ederdi ona
uzaktan izleyenler.
Oysa görünse de
Mavi Sakal şen,
mutsuzdu ve yalnızdı
uslanmak bilmeyen ruhu.
Kayıt Tarihi : 6.8.2015 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!