Mavi Şair Şiiri - Özdemir Aydın 2

Mavi Şair,
Şiire can veren adam.

Yorgunum,
Çok yorgunum,
Küsüp kırıldığım,
Vefasız yıllardan.
Her gece kendimi içkiye vurduğum,
Bir ölüp,
Bir ölüp bir dirildiğim,
Hah işte tam böyle sarhoş zamanlardan biriydim ki,
Mavi Şair diye bir adam dinledim.
Ben şehri ateşe veren isyan,
O beni idamdan alan adam.
Vay bee
İhtilal atığı bu kentte,
Beyaz bir güvercin ağlar mavide.
Şiirler kış, şiirler ayaz,
Bu şair yaz, bu adam bahar,
Dördüncü cemre,
Beşinci mevsim,
Bu adam,
Şiire can veren adam.
Pehh ulan Özdemir dedim
Şiirler ölmüştü,
Bu adam geldi
Bu adam
Adam da adam
Sen var ya sen,
Mavi Şair
Şiire can veren adam.

Geceler diş ağrısı ulan,
Bu ne ya bu ne tufan,
Ben aşka meczup,
Öksüz,
Mecalsiz kalmış adam.
Eyleşmez bu yara dedim maviye vurdum,
Ulan Özdemir dedim, delisin deli,
Deliye uydun.
Aradın taradın tam şair buldun,
Bu adam bee abi adam
Adam da adam,
Sen var ya sen,
Mavi Şair,
Şiire can veren adam.