Mavi Saçlı Şüzı Şiiri - Yusuf Kartoz

Kaşlar çatılmış,bakışlarrıda haşinmi haşindi,
Dudaklar büzülmüş değmeyin ağlayacakdı,
Hırstan deliye dönmüş,cümleler kifayetsizdi,
Metin olmaz,gösteririm ona; söylenmektedir,
Fırsatını kollamaktadır,ah birde bulabilseydi,
Ne hayaller kurmuştu,hepsini anlatabilseydi.

Nasıl arayıpta sormaz,hiç unudmuş olamazdı,
Her gecesinde penceresinde ay gibi doğardı,
Devamlı hepte gelmesini sabırsızlca beklerdi,
Hiç sekdirmez,durum ne olursa olsun gelirdi,
Çaresiz kendini aldatılmış gibi hissetmekteydi,
Artık ne fırsadlar doğar diye ümidlenmekteydi.

Ç'ale bi haberdi,atlatıldıgına hükmedmekteydi,
Ne bilsin anide, göç edip terkedip gidmişlerdi,
Hiç düşlememiş bu duruma düşeceğini şimdi,
Kaderden öteye geçilmez deyipte kabullendi,
İsyan edse ne yazar kaybedilmiş artık belliydi

Aslında ç'ale bilebilse yitirmekle çok şanslıydı,
Mavi saçlı kadın gaddarmı gadardı bilinmeliydi,
Ellili yaşları bitiremeden onu gönderiverecekdi,
Acentaya müracat edip,bozuk çıkdı yenilenmedi,
Hor kullanmadım garibi; ayıplı çıkdı deyişilmedi,
Çabuk olun,vaktim kıymetli; yenisini verin haydi! ! !