Mavi sabahlıklı şehir

Üstüne doğru doğarken Güneş
Pazartesi sabahına uyanıp
Kıpırdanmaktaydı İstanbul.
Ben niye Ortaköy’deydim de
Yatağımda değildim mesela
Sebep Köprü trafiği değildi mutlaka
Ama Cemal Süreyya’nın yüzünden:
“Hayat kısa kuşlar uçuyor…” muş!
Ne kadar da kısa…
Kıssasından kaptığım hisseden!
Kimsenin değil benim üzerime vazifeydi
Bir sabahına daha yetişip görmek
Off ama ne çok sabahı var şahitlik!
Boğazın iki yakasını sarmalamış
Şehri İstanbul’un; mutlaka kaçırılmalık…
Cemal Süreyya haklı da fakat
Kısacık ömre sığar mı bu uzun şehir
Ben durmadan konuşuyorum da
Bu şehrin koşturması bitmez mi!
Benim gibi bir yanı diğerine uymuyor
Bazılarının geceleri uyumadığı gibi…
Hiç bir sabahını kaçırmıyor uyanıklar,
Onlar dün gece de hiç uyumamışlar.
Ağır ağır artarken köprünün yükü yine
Güneş yükselmişti Çamlıca’nın üstüne
Sahne bu kez kurulmuştu Ortaköy’de
Bugün payıma düşen kısa rolde
Seyrettim Boğazdan gemileri geçerken;
Fotoğraflar çektim çoğu gönül gözümden
Dalgalanıyorken Boğaz ömrümde maviden…

Yılmaz BEKTAŞ