mAvi..
bir can gidiyor uzaklara
hazan vurmuş zamana
mevsim savunmasız
yaşananlar acımasız
hayat anbean anlamsız
bir can gidiyor uzaklara
geride bir kadın
sahipsiz, yalnız ve mutsuz
daha gülmeden ağlıyor
düş kırığı gözleri çaresiz
bir can gidiyor uzaklara
yorgun düşmüş bir beden
nefes bile alamadan
koşuyor sadece, ağlıyor öylece
sımsıkı sarılmış düşlerine
imkansızları bırakmış geride
uzaklara, çok uzaklara
koşuyor çatlarcasına
ama nafile, rüyadan arta kalan
bir yangının kor alevi gibi sönerken
can gidiyor
aşk mabedinde bir cinayet işleniyor
yalnızlık katedralinde zafer ilahileri söyleniyor
bir kadın diz çökmüş dualar mırıldanıyor
yağmuru sımsıkı saran toprak gibi
tutkuyla bağlı, aşkla kördüğüm sanki
can gidiyor, rüya sonsuza dek sürüyor…
01.11.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 1.12.2009 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!