MAVİ POYRAZ 'GizEm' Şiiri - Emre Maral

biliyorum gideceksin
mavi gözlerini ırak edeceksin
doyumsuzluğuma...

ve binlerce düşünce sokup aklıma
öylece gideceksin,

son bir eyvallahı esirgeyip yüreğimden
yaprakları avuçlarında ufaltıp,
kırıntılarıyla süsleyeceksin
o imkansız gecelerimi>yinede sen
uslanmayıp biten geceler öğüteceksin bana,
ve öylece gideceksin,,,

sen giderken
ne olduğunu bilmeden ben bakacağım arkandan
aklımı zorlayacak bu sebepsizlik
sende ise üç günlük bilinmezlik
olur olmadık gözüm takılacak o köşeye
donuk ve mat bir halde

son adımlarına binlerce lanet yağdıracağım
ve boş bakışları dikip esen rüzgarın ardına
ayak izlerini tırmalarcasına kendimden geçeceğim>>

bu son olmayacak
an gelecek
yoksulluğumu getirecek bir dalganın tuzları,

ve yokluğunu silemeyecek kalbimden
hiçbir teselli sözleri.

bir ayakkabının topuğana basarak topallayacağım
seni bir anda bulduğum topal bir sevda sayacağım;
ve sen öylece gideceksin

sahile yazdığım arzuları
sen yere düşen kirpiklerinle sileceksin

esareti demet yapıp salacağım gittiğin yola

sonunu bulamyacağım
bir yola akıtacağım dudağımdaki ismini
sen herşeye rağmen gideceksin..

unutma mavi poyraz
sen yüreğimde ben ölürsem dineceksin..