Mavi Peri Şiiri - Necdet Bilirer

Ey düşler ülkesini yurt tutan peri...
Bir denizin seyrine doyamadım,
Bir de maviliklere rengini veren gözlerinin.
Ellerimi bıraktığından beri,
Yitirdim bütün maviliklerimi.
Sonbahar bedenimde vücut bulur,
Sararmış yapraklar gibi ayrı düşerim dallarımdan.
İki eli yakamdan düşmez rüzgarın;
Yerden yere savurur beni.

Çamura bulanan çatlaklarım yama tutsa da,
Arsız yağmurlara direnemiyorum.
Fırtına kopar, rüzgar diner...
Ben bir türlü dinemiyorum.

Göç edemeyen ne kadar yorgun kuş varsa himaye bulur çırpılarımda,
Eşlik eder gönlümdeki yaralı kırlangıçlara.
Bahar gelir, buzlar çözülür,
Kuşlar döner yuvalarına...
Ben yolumu bulamıyorum.

Ey tabiatıma annelik yapan peri,
Öksüz bıraktın gönlümdeki yaralı kırlangıçları.
Ya bitir bu vefasızlığı; açtığın yaralara şifa bul,
Ya da al bütün maviliklerini; göğümden çekil usul usul.