Apayrı bir yalnızlık yolu bu beyaz bir gül olan dudaklarında
biliyorsun yolun ince ve derindir tanımı
her şeyin aşktan geçtiği
ancak ateşle son bulduğu yerden
böyle dopdoluyken gitme isteğiyle ayağımda tozlu yıllar
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Mavinin ölmediği yerde karanfil rengi de 'yarasızdır' eminim...
Zaten hayat dediğimiz 'iki renk arası' değil midir?
'Beyazdan, ışıksız beyazdan; gece yanığı karanfil kırmızısına...' Yolculuğumuzun güzergahı işte.. Parşömen üstüne izdüşümü...
Sevdasız geçen ömre, ömür mü denir?
Tebrikler şiire ve size Meryem Hanım..
uzun bir ölümden başka nedir şu yaşamak
şu emeği boşa çıkaran kül rengi zaman
şu genzi yakan asit kokusu şehrin ...
Aldanışlık değil midir kader diye peşinden yitmeler ve ondandır dar ağacı sokaklara mahkumiyetler...
İşte ondandır karasından korku, ondandır maviye hasret yürekler...
Çok güzel şiirdi kutluyorum Meryem Hanım. Saygımla...++
Şair çok doğru söylemiş.., gerçekten de 'uzun bir ölümden başka nedir şu yaşamak' ... Ama o ölüm içinde her şeye rağmen bir umut rengi var ki., sırasında gece bile olmayan karanlıkları maviye boyuyor., ölümü yaşam kadar yaşanılır kılıyor...
Şiir etkileyici anlatım diliyle içten kutlanmayı hak ediyor...
Kaleminize sağlık sayın Meryem Akyıldız...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta