Mavi Ötesi Şiiri - Ulaş Güleviz

Odamı doldursaydı gözlerin, yalnızlığımı.
Bakışların, inseydi yüreğimin gizemine
ve mavi ötesi bir dünya olsaydık seninle.

Beyazın masumiyetini çalmış ve üzerine giymişsin.
Bu özellik benim zayıf yanım, sen belki bilmezsin.
Sen benim için, çiçeklerde gezinen bir kelebeksin.
Ve bilmelisin ki mavi ötesi bir gezintidesin, bendesin.

Senin, kırmızı ötesi bir sıcaklığın var.
Ve korkuların...
Korkuların, sonbaharın bu şehirden gitmesiyle son bulacak,
Ama benimkiler belki de hep benimle kalacak.
Biliyorsun, çiçekler sonbahardan sonra yeniden açacak.
Ve umarım, kelebeğim mavi ötesine uçacak...