-Algün'üme-
Mevsimlerin ağırlığı kalkarken
Bu şehirden,
Sonbahar çoktan geldi içime.
Yerdeki sarı gibi hüzünlü,
Çıplak ağaçlar gibi yalnızım.
Yağmur yağar üşütür bazen,
Ve senin kadar sade bir koku
dokunur tenime.
Mavi olursun geceleri,
Bir de sabah oldu mu;
koyuluğun kalkar üzerimden,
Ve kalkar içimden toz bulutları
Sen yağdığında içime...
Hafif bir rüzgar eser,
Ve sanki sarı değil ben savrulurum.
Sönmüş ışıklar etraf karanlık
Yalnız,kaldırım yoldaşım olur.
Sağır sessizlik içindeyim,
Yürüyorum dar sokaklarda
Ve ay ışığı vuruyor üzerime,
Karanlığa inat...
Kulağımda kaktüs sessizliği
İnce bir sızı dökülür gözlerimden.
Yanağımda küçük bir damla,
Okyanusa dönüşür yüreğimde.
Yağmur kokusu gelir uzaklardan,
Tenime dokunur seni hissederim.
belki anlatamıyorum;
Seni çok özlüyorum...
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)