Düşsel bir yolculuğa çıkmıştım,
Kırık dökük anılarımı toplayacaktım,
Sokaklar içimdeydi, fırtına öncesi sessizliğiyle,
Gözlerim bir zamanın resmini ararken,
Gözlerinden bir anda mavinin tümü silinip gitti.
Sabahın alaca karanlığı içime yalnızlık taşıyordu,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
