Mavi ölüm Şiiri - Ezel İmsin

Mavi ölüm

mavilerin derinliğine dalıp gittim bir akşam üsttü
dışarısı buz içim donuyor ama ruhum asla
o kadar doluyumki şu kahpe hayata
beni dondurmuyor bile hava

sanki seni benden alan bu derin mavilikmiş gibi
isyan ettim mavi denize ama sevdim yinede
derinliğini.. deliyim bilirsin beni
atlarsam boğacak beni getirecek sana mavi...

umutsuzca geçen şu aciz ömrümden
bir senli zamanda tat aldım bir senli zamanlarda mutlu oldum
an be an gün be gün sana gelmeyi bekledim
gelmedim gelemedim kahrolası hayatım son bulmadı

ama bu mavi derinlikte son bulabilir ne dersin
gelsem yanına intihar çiçeği gibi kızarmısın bana
küsermisin eskisi gibi sevgilim
ama küsme bana ne olur biçareyim acizim anla....

işte vazgeçtim yine ölmekten
sanki beni engeleyen sen seni içimde yaşatan ben
mavide olsa ölüm sana gelirim be gülüm
gelirim al beni sensiz gülmüyor yüzüm...

EZELİM_SİN