Mavi'nin Kırmızı'ya Aşk'ı

Renklere Aşık Çok İnsan tanıdım Bu Hayatta, Gök kuşağı Gibi Rengarenk, her hikayede farklı güzellik,
Yeşil'in Doğası, Mavi'nin Deniz'i, Kırmızı'nın Ask'ı derken Uzayıp Giden Düşünceler,
Mavi'ye aşık biri vardı tonlarında huzur bulurum derdi her zaman,
Otururdu deniz'n karşısına saatlerce dalardı uzaklara,
Birşeyler anlatırdı kendince tek başına konuşurdu dalgalarla,
İçimi döküyorum rahatça istediğimi söylüyorum derdi onlara,
Neden, Neden Mavi diye sorduğun zaman aşk derdi içimde yaşayan kocaman bir aşk, Anlatmaya başlardı Mavi'nin kırmızı'ya olan Aşkını, Ates'n Su'ya olan sevdası dökülürdü dudaklarından hafif titreyen bir ses tonu ile, bağlanmış zamanında gönlünü kaptırmış birisine, kavusmaları imkansızmıs anladığım kadarı ile, Kırımızı'ya benzetmiş sevdiğini, Bir Demet gül gibi özel, Ateş gibi sıcak, Gün batımı gibi güzel olan, her oturduğunda kumsal'a izlermiş Gün batımını, Deniz'e yansımasını seyredermis uzaktan dokunmadan, konuşamadan bakarmış sevdiğine orada, sigara üstüne sigara yakarmış olurda gün batımını kaçırırsa Ateş'te görürmüş Aşkını, yakar kül edermiş içini her geçen gün daha çok işlemiş içine yokluğu, git gide imkansız olmuş kavuşmaları, son durağa geldiğinde ise Renklere adamış artık hayatını, İçindeki Mavi Sevdası Kırmızı ile birleşmiş Bir bütün olmuş onun hayatında, İste o günden sonra otururmus Deniz'n karşısına, usulca dalarken uzaklara Anlatırmış Mavi'sine İçinde ki Kırmızı'ya Olan Aşkını...