Mavi Muhabbet Kuşu Şiiri - Sinan Yolcu

Uzundu gece
uzadıkça uzadı.
Duvardaki tablo asık suratlı,
duman sarı.

Ayak sesleri işitiliyordu,
söylenip duruyordu yine merdivenlerde
Mor hırkalı hizmetçi kadın...

Akıyordu insanlar sel gibi,
yukarıdan aşağılara caddelerden.
Geçti ahşap çerçeveli penceresinin önüne,
Çayını yudumladı sakince.

Gece üşüyordu...
Tepsi gibi Ay vardı gökyüzünde.
Eski hatıralar aklına gelince
İç geçirdi yine...

Uzadıkça uzuyordu gece,
zindan gibi bir evde,
tek başınaydı senelerce.
Ve ümit bağladı,
Mavi Muhabbet kuşu
belkide konuşmayı öğrenir diye.