En çok sende saklıydı mavi...
Düşlerimde,
Yağmurdan arta kalan ıslaklığın...
Bir de kelepçelenmiş ömrümde,
Payıma düşen yasaklığın...
Zordu gelmek,
Kolaya sırtımı döndüğüm gün anladım...
Hani şu dağ zirvesi vardı ya,
Bir de üstümüze düşen bulut gölgesi,
Çölün rüzgarı, Denizin sesi,
Bir an'a ne asırlar bağışladım...
En çok sende saklıydı mavi...
Onlar gelmeye duvar örüyorken,
Gitmenin üstünü çizdim senden...
Onlar bir kelamı çok görüyorken
Deli rüzgarlar çaldım, nefesinden...
Bak,
Nasıl da sen kokuyor ellerim,
Sana dair bütün gülüşlerim...
Gözlerim kadın,
Gözlerimden okusana...
Ne değişir hayatımızda
Kim dokunabilir bize...
Biz ki...
Bir olmaya ahdetmiş iki insan,
İki kişilik yalnızlığımızda...
Bilge mi görünüyor yüzleri?
Erdem midir susmaları?
Ya geç kalmış düşlerin ortasında
Öfkenin.........
.......................
En çok....
Sende saklıydı mavi...
Seni bildim Aşk diye
Özlemek diye, beklemek diye...
Sana öykündü tenim,
Sende yoruldu düşüncelerim...
Gülüp geçiyorum artık zamana,
Bir de uzaklığına gözlerinin...
Kızmıyorum artık
Ne akrebe, ne yelkovana...
Sonu yok seni sevmenin...
Uğur Deniz ÜlkegülKayıt Tarihi : 13.5.2005 19:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir de uzaklığına gözlerinin...
Kızmıyorum artık
Ne akrebe, ne yelkovana...
Sonu yok seni sevmenin...
Finallerin hep yerle bir ediyor insanı..
Harika..ne diyebilirim başka..
Mehtap
TÜM YORUMLAR (1)