Sen ey doğmamış yavruya zulmeden siyah..
Hiç mi utanmadın o küçücük mavi enkazdan...
Tanrı şahidimdir ki..
Kara bahtım başıma yıkılsın..
Elbet dolanacak o günahların boynundan...
Elbet asacağım seni gök yüzüme..
Elbet sır'atımdan geçemeyeceksin..
Mavi mezarım yeminim olsun...
kum saatlerinde boğulsun dar vakitlerim
öleceksin kaçarı yok her saat her saniye her an..
senin mezarın bile olmayacak..
göklerden boşanırcasına yağacak küfürlerim üstüne..
öleceksin...
Kayıt Tarihi : 26.5.2014 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Ayşe Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/26/mavi-mezar-in-kufr-u-aski.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!