İlk gidişinin anısına...
'Eşyalar toplanmış seninle birlikte
anılar saçılmış odaya, her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terk etme
Yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen Kadınım
Kadınım
Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahı
Sen
Sönmüş bak ışıklar
Ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız solmuş
Geceler bitmiyor
Ağlıyorum artık
Sen Kadınım
Kadınım
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
anılar saçılmış odaya, her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış
Her biri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen Kadınım
Kadınım
Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam
Artık anlıyorum
Sen
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle
O kapıyı kapat
Elini ver bana
Dışarıda yalnız üşüyorsun
Sen Kadınım
Kadınım '
Kayıt Tarihi : 25.11.2007 11:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)