Mavi Mavi Yanıyorum

Papatyam
karanlığın kuzgunî kolları sarıyor geceyi
en mavi yerinden
yollar…
yollar görünüyor ….
uzak…
göze uzak yollar…
sancılıyım
yorgunum
dönüyor kanırtan bitmek bilmeyen sancılar zamanı
mat çığlıklar pazarından geçiyorum pervasız
efkâra bulanmış korkumu çıkarıyoruz çaputtan
rutubetli bakışların körlüğünde
bir dayak yemiş çocuk gözüne takıyorum
şimdi esrik şiirlerimin sırtına perçinlenen
noktalama işaretleri gibi ruhum
göç yolları kapanan flâmingoların
dağınık,şaşkın uçuşlarında aşırı efkârım
yakama yapışan bir alacaklı gibi mavi gülüşler

…….mavi mavi yanıyor/um yokluğun/da
İşte,duymak istediğini duydun
savuş gözümün önünden..

içimdeki kuytulara,
kapısız dehlizlere göçüyorum
gönlümün fermuarını çekerek…