Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ben masallarımdaki kahramanı çoktan çıkardım sevgili Galip...!
anlatanımda sadece ben oldum büyüdüğümden beri...hikayesi ile başladım söze :)
ancak şiirin kendisine gelince müthişsin müthiş!
şiirim işte diye avaz avaz okunuyor...:)
Masmavi bir şiir..Sevgi dolu bir yüreğin yorgun çığlığı..Kutlamak haddim değil , her zamanki gibi göğsümüze değen bir eser olmuş..Kalemin durmasın Dostum..Sevgiyle.
söyliyecek söz bulamadım sustum kutlarım saygılarımla
adının miadı geçmiş
kendimi zehirliyorum her telaffuzumda
yarım hüzünler paslı birer bıçak gibi yüreğimde
her biri saplanıp kaldı ve çıkmadı
bu yüzden daha fazla acıtıyor durduğu yerde canımı
çıplak senfoniler giydirdim dolunay gölgesindeki istemlerime
mızrak boyu avutulmaları ceplerimden taşırdım
ve ben giderken kendi mecazlarımdan
gidişlerimin hep sende noktalanmasına şaşırdım
Ulyses gibi kendimi bir direğe bağlatsam bile
yine senin çağrına yol aldım
bir masal kahramanı olmak istedim
ama yine unuttum ki..........tebrikler...!!
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta