Mavi Masal Şiiri - Galip Sinecikli

çok kederleri emdi ruhum
yağan yağmurlar beni ıslatmıyor ki
zamanı öldürmek için şiirlerimi kullandım
devrik cümleler üzerime devrildi
ben hayat romanında ezildim

Prometheus erkekleri yaratırken mevcut değilmiş kadınlar
sen hangi zamanın yarattığı bir varlıksın
ve ben senin varlığını kabul etmek istemesem de
her daim düşlerimle gelen gerçeksin
düşlerimi sana yüklediğimi sanmıştım
düşlerimin sensizliği bana yüklediğini
boş kalan düşlerimden düşünce anladım
ben düşlerimden düşünce
kırılan gururumun silueti sen oldun

kendimi sana yasakladım diyorum
ama ben hiçbir yasağı dinlemediğim için
kendimden şimdi daha çok utanıyorum

güllerin dikenlerine hayıflanırken sen
ben dikenler arasındaki gülü kokluyordum
ve her defansında
ve her koklayışımda
gülün yaprakları arasında
sen keskin bir karanfil kokusu oluyordun

adının miadı geçmiş
kendimi zehirliyorum her telaffuzumda
yarım hüzünler paslı birer bıçak gibi yüreğimde
her biri saplanıp kaldı ve çıkmadı
bu yüzden daha fazla acıtıyor durduğu yerde canımı

çıplak senfoniler giydirdim dolunay gölgesindeki istemlerime
mızrak boyu avutulmaları ceplerimden taşırdım
ve ben giderken kendi mecazlarımdan
gidişlerimin hep sende noktalanmasına şaşırdım
Ulyses gibi kendimi bir direğe bağlatsam bile
yine senin çağrına yol aldım

bir masal kahramanı olmak istedim
ama yine unuttum ki
tüm masalların ortak yönü sonucuymuş
ve masalı anlatan belirlermiş her kahramanın sonunu
hem kahraman hem de anlatan olmak zormuş masallarda
ya varmaz dilin sonunu söylemeye
ya beğenmezsin sonunu değiştirmek istersin

benim masalımı sen anlat artık
ben yoruldum

www.radyoerguvan.com
www.turkhaber.eu
www.herkesdinlesin.com
www.geceyegunaydin.azbuz.com
[email protected]