Mavi Martı Şiiri - Mavi Martı

Nerdeyse her sabah akşamdan biriktirdigim yanlızlıgımı paylaşmak istercesine elimde bayat ekmek kırıntıları ya da sahil yolundan aldığım çıtır bir gevrekle gelirim maviyi paylaşmaya evinize martılar.

Kahı keyifte birileri kahı yanlızlığını gidermekte bir dilim ekmekle. sizi en çok kandıran benim yine de. hem maviyi çaldım sizden hem almanız gereken yolları engelledim oyunlar oynayarak gizliden. oysa mavi özgürlüktü. kendimi gizlemediğim göz yaşlarımdan mıdır denizin tuzu?

özgürlüğüme kanat çırpan uçuşan martılar, umuttu denizin mavisi kar beyazı kanatlarınız. oysa ne çok düşler asmıştım kanatlarınıza. ben asmıştım ya siz nasıl taşıdınız? haber saldım gittiğiniz yerlere, mavilere. düşler yolladım sevgiliye. umut gerdim kanatlarınızla göğe. geldiğiniz yerlerde yari gördünüz de söylemezsiniz martılar.

attığım her kırıntı bir umuttu bende, gaganızda umudu beslemeseniz de. bugün de mi yok? gelmedi mi yoksa? yoksa ben mavide yelken mi olsam? ah, keşke olsam, açılsam güneşin kızıllığına, sonra düşürsem saçının her teline bir yakamoz.

hani umutlarım, hani mavi? maviyi de çaldınız. oysa umutlarım çoktan aktı maviye. yine de gitmeyin martılar, gaganızda umudu beslemeseniz de gitmeyin. kar taneleri gibi uçuşun gökyüzüne ve denizin mavisine.

kanat çırpın umuduma, kanat çırpın martılar. kanadınızda mavi var.

kızıp içimdeki fırtınalara, binlerce martı saldım çöllerin serabına. hiçbirini susuz bırakmadım.

dönün martılar, kanadınızda mavi var.