Mavi ladin Şiiri - Güler Kocagil

Dar bir pencere
Hep aynı manzara
Bir mavi ladin
Karşımda hep aynı tepe
Bir bakarım karlı
Bir bakarım yeşil
Yollar gider uzaklara
Görürüm penceremden
Kamyonlar geçer
İnsanlar geçer
Saatler aylar
Yılar geçer o yoldan
Ben kalırım
Aynı pencere aynı mavi ladin

Her gün buz gibi dağılır camlar
Sıçrar ellerime yüzüme
Parcalar kanatır canımı
Her gün tepeler yürür üzerime
Ezer geçer beni
Bir lokmada yutar dalları ladinin
Yok olurum
Yollar yine akıp gider
Bakmaz ki ardına
Alıp götürmez ki bir yerlere
Götürmezde bakar kalırım

Bu dört duvar içinde
Her gün biraz daha eskirim
Bir telaş alır yürür de
Ben ağırlaşırım
Sürgün verir dalları ladinin
Ben yerimde sayarım
Her gün biraz daha korkarım
Korkarımda
Daha çok özlerim tepelerin adını

Ve bir sabah
Açarım pencerelerini odamın
Nefeslenirim
Cana gelir dallarım
Sürgün veririm
Bir sabah düşer yollara
Giderim…