Mavi Kuş Şiiri - Semina Morez

Sıyrılıp benliğimden sen olacağım
Müsade varsa ruhunda huzur bulacağım
Dünyayı gönlüne uyar şekilde sunacağım sana
Bencilim bu konuda evet, dünya sen
Ben ruhundan ibaret
Kalmayacak tortusu dahi mutsuzluğun umutsuzluğun yüreğinde
Sen susuyorsun ben nefesini okşuyorum
Ölüp dirilip sonra yine ruhuna vuruluyorum
Gözlerine takılıp kalbine düşüyorum
Orada hayat buluyorum
Tenindeki rüzgarı yakandaki fiyakayı kıskanıp
Omzuna konmak isteyen mavi kuşu kovuyorum
Haberin yok, olmasın ziyanı yok
Kokun eksilir alırsa rüzgar
Ruhuma yakışan fiyakandan belli, en çok bana güzel
Ona da bakmasın yaban gözler
Söz söylemezdim o masum mavi kuşa lakin
Ben senden eksiğim
O çırpınıyor omzunda özgürce ben yine gecedeyim
Gökyüzüne yansıttığım düş perdesinde gözlerine teslim
Gün doğacak ve gece beni sarmayı bırakıp
Kollarını boşluğa salacak, ben yine ıssız
Gün doğup gerçek açığa çıkacak
Ve gerçeğin lanet olası heybesinde
Gözlerin olmayacak