Mavi Kolye 8 Şiiri - Serhat Çalışkan

Ertesi sabah herzamankinden erken kalkmıştı,ama heryıl yaşadığı gecikmeyi yine tekrarlamış bayram namazına yetişememişti.Bu acayip sinirini bozuyordu,her bayram arefesi bu sefer kesin kalkıcam diye yatıyordu akşamdan,ama bir türlü denk getiremiyordu.Oysa zaten gee üçe kadar oturmuştu,hiç yatmasa sorun olmayacaktı.

Yüzünü yıkayıp salona geçti.Amcasının vitrine koyduğu notu okuyordu,''Orhan biz saat altı gibi yola çıkyoruz,sana seslendik uyanmadın,İzmirden istediğin bişey varsa telefon aç söyle,bayramın ikinci günü geri döneceğiz.Baklava fırının içinde gelene gidene koy, kadir....''
İzmirden istediğin bişey varsa söyle,acaba istediğimi getirebilirmisin amca.
İzmirden yıkılmışlığımı,hayallerimi,kırılan gururumu,kaybettiğim espri kabiliyetimi,şiirlerimi,insanlığımı alıp gelebilirmisin.bana Maviyi getirebilirmisin.''
Amcasının yazdığı notu bırakıp dayandırıldığı biblonun önünden yüzüne bakıyormuş gibi duran annesinin fotoğrafını aldı,
''Ahh anam ah olsan ya şimdi,bayramlaşsak,sen bana namaza gene geç kaldım diye kızsan,gavur desen,cebime gizliden para koysan.Ben senin yazmanı çeksem,kız başın açıldı din iman gitti desem,gülüşsek,abimi kaldırsak zorla,kahvaltıya otursak,Sen bize kahvaltıda direktifler versen'' Bakın amcanlara gidin,dayınlara gidin,ellerini öpün bayramda küs olunmaz''Biz yüzümüzü buruştursak,abim daha kahvaltıda baklavaları araklamaya başlasa,sen misafirlere kalmadı ulan diye kızsan.bak şimdi içerde bir tepsi baklava ama ne abilerim var araklayan,ne sen varsın misafirlere kalmadı diye kızan,nede misafir.yine geç kaldı gavur oğlun namaza,gene haketmedi annıyacağın bayramı.sen öldükten sonra doğru dürüst oruçta tutmadı zaten.Demek dine değil sana inamışım ben,olsan ya yine inandırsan ya beni gerçeklere.
Koydu resmi yerine,söylendi kendi kendine
''Bak anne gördünmü,yine ilk seninle bayramlaştım ben.''
Koltuğun üstüne akşamdan hazırladığı elbiselere baktı,kahverengi kadife pantolon,siyah bir kazak,yine açık kahverengi bir üst almıştı kendine.Artık kendi bayramlıklarını kendi alıyordu.gülümsedi,sonra odanın içinde kimsenin olmadığını aklına getirip kahkaha atmaya başladı,bu gün bayramdı,ağlamıyacaktı.annesi olsa şimdi ağladığını görse çok kızardı

devam edecek.............