Mavi Kolye 6 Şiiri - Serhat Çalışkan

Eertesi sabah dükkana geldiğinde saat onikiyi geçiyordu.Gece amcasının kıraathanesinde çalışmıştı.Ramazanda insanlar oruç tutmaktan çok,sabaha kadar kahve köşelerinde oyun oynamayı seçiyorlardı,bçyle oluncada amcasının kahvesi gece geç vakitlere kadar açık kalıyordu,Orhanda ister istemez geceleri kahvede müşterilerle ilgileniyordu.Böyle oluncada bazen uykusuzluğa yenik düşüyor kendi dükkanına geç kalıyordu.
Hasan dükkanı erkenden açmış,dağınıklığı toplamıştı.Orhan dükkana girdiğinde hasanı üst katta buldu.Genelde çıkmazdı Hasan üst kata,.Orhanın dün akşam masanın üzerinde öylece bıraktığı yazıları okuyordu,kendisini seyre dalan Orhanı farketmemişti,Orhan geldiğini belli etmek için hafifçe öksürdü.Hasan hemen toparlanmıştı,Sanki çok yasak birşey yapmış gibi telaşlanmış,korkmuştu.
---Afedersin Orhan abi,geldiğini farketmedim,vallahi sadece okuyodum.
--Dur Hasan dur,oku abicim bişey diyenmi oldu.
---Yok hani sen yazdıklarımı benden iznsiz okumayın diyosunya bazen,valahi birkaç satır okuyunca bırakamadım.
---Nasıl,olmuşmu,
---Abi olmasını olmuşta,bişey sorucam
--Sor,ama zor olmasın
---Abi şimdi bu yazdığın hikayedeki Orhan Sensin,
---Eeee
---Bendende bahsetmişsin,daha doğrusu herkesi yazmışsın
---Eeeeee Hasan eeee
---Eeesi,bu Mavi kim
Orhan duraklamıştı,gözlerini tavana dikti,çocukluğundan beri yapardı bunu.cevap veremeyeceği sorular soruldumu tavana bakardı.
---İyki zor olmasın dedik ha,otuz puanlık öss sorusu gibi soru.
--Hadi be abi,söyle kim bu?
--Onu bende henüz bilmiyorum Hasan,bana kalsa herşeyim,herkes,ona kalsa hiç kimse,hiç birşey
---O ne be abi,insan yazdığı kahramanın kim olduğunu bilmezmi,bu Mavi kimse helal olsun ona,seni fena sallamış
---Hasan boşver abim sen,yorma kafanı,bu gün arife bişey demiyorum,bidaha yazdıklarımı gizli okuma,yada bana okudukların hakkında soru sorma
Bozulmuştu hasan,şişirmişti hemen dudaklarını,ağlamaklı olmuştu.
---Tamam,Orhan abi öyle diyosan
Bu seferde Orhan üzülmüştü,kendi sitresini etrafına yansıtıyordu,sıkıntıdan olmıycak şeye kalp kırıyordu.Hasanın gönlünü almak için eliyle otur kalkma gibi bir hareket yaptı,
---Hasan Maviyimi merak ediyosun? söyliyim,Maviyi henüz bende tam tanımıyorum,beraber kitap çıkartacaktık,hani şu benim kanserliler için düşündüğüm kitap vardıya onu
--Sonra
---Sonra senin bu hıyar abin,doğru dürüst tanımadığı kıza tutuldu.kızda boş değildi ilk zaman sonra aniden irtibatı kopardı
--E sonra sonra
--Sonrası bu çok zoruma gitti,
--İyide abi kız irtibatı kopardı diye niye roman yazıyon.
--Boşver be hasan niye yazdığımı,ben biliyomuyum niye yazdığımı.,Zaten ben sürekli yazmıyomuyum,yazıyorum.E bunuda Maviye yazalım neolur yani,elimizemi yapışır.Hem benimle konuşmuyo,telefonu açmıyo,mesajları cevaplamıyo,burayada yazmazsam çatlarım.
---Aman be Orhan abi seni bukadar sallamayan kıza ne yazıcan ben olsam bi satır yazmam valla,unuturum gider.
--Hani bazen soruyosun ya abi bukadar şiiri,hikayeyi nerden uyduruyon,nerden yazıyon diye,işte budur hasan.Senin iki günde unuttuklarını ben ancak iki yılda unuturum,unutana kadarda kırk şiir,on hikaye yazarım
---İyide abi herşeyi bu kadar takarsan yaşayamazsınki,yani aslında pekte takıyo gibi durmuyosun ama
---Aslında haklısın,bazı yaşadıklarımı sadece takıyomuş gibi yapar kendimi zorla bunalıma sokar,aşıkmış gibi yapar şiirler yazarım.Arşiv çoğalsın diye
---Buda öylemi yoksa
--Yok hasan yok bu sefer öyle değil galiba,yani bırak zorla moda girmeyi,bir haftadır bu moddan çıkmak için uğraşıyom olmuyo.
Konuşmaktan sıkılmıştı Orhan.yine yalnız kalmak istiyordu.sigara içmek,üst üste,söndürmeden.Bukadar geyik yeter dergibi yüzünü buruşturdu
--Hadi bakalım,sen şimdi bana bir nescafe söylede gel,Oruçlumusun
---Yok abi kalkamadım
---Kendinede söyle ozaman,benimki sade olsun,ama o kıza söyle soğuk suyla yapmasın nescafeyi,dünden beri midem bulanıyo
Hasan dükkandan çıkıp,cafeteryaya doğru giderken,Orhan yine düşüncelere dalmıştı.Hasan bile benden akıllı diyordu içinden,o bile ben olsam iki günde unuturum takmam diyordu.Gerçi bekara kadın boşamak kolaydır ama,ya Mavide hasan gibi düşünüyosa,yani Orhan burda kendi kendine debelenip dururkenMavi onu hiç aklına getirmeden günün gün ediyosa,belkide çok mutlu,mesut bir hayat sürüyosa.Sürsün bu üzmezdik,i Orhanı,ne yani kendisi üzgün diye odamı üzgün olacaktı,bunu istermiydi Orhan.Madem benimle konuşmuyor,kimseyle konuşmasın,yapa yalnız dolanıp dursun istermiydi.Hayır asla bu kadar egoist olamazdı,hem kıyamazdıki Maviye,onun gerçekten üzüleceği hiç bir şeyi isteyemezdi Orhan.Mavininde üzgün olması kendisine ne kazandıracaktıki.O sadece ara sırada olsa Mavinin aklına gelip gelmediğini merak ediyordu.aslında bunun cevabı vardı elinde,Mavi onu hiç aklına getirmiyordu,tarihe çoktan gömmüştü,öyle olmasa bir kez olsun selam maksatlıda olsa arar,yada bir mesaj atardı.
Hasanın elinde neskafelerle karşısına dikildiğini,kafasını kaldırmadan baktığı halıfleksin üzerinde onun uzun burunlu çizmelerin görünce anladı.
Neskafesini Hasanın elinden alıp masaya koydu.
---Sağol Hasan tamam abicim sen bak işine,dyoları say kahveni içince,eksikleri liste yap bayramdan sonra sipariş edelim

devam edecek........