Eve girdiğinde henüz hava yeni kararmıştı,aslında bukadar erken eve gelmezdi ama,amcası arayıp bir misafirleri olduğunu ve misafirin Orhan için geldiğini söylemişti.Merak ve heyecanla girdiği kapıdan evin salonu gözüküyordu.Amcası,yengesi ve Ayşe dışında,gür sakalları,iri gövdesi,koyu kahverengi kasketiyle dayısı oturuyordu
Nerdeyse yedi yıldır görmemişti dayısını,ama nedense hiç heyecanlanmamıştı onu gördüğüne,çok sevinmemiştide açıkçası.Çünkü çok sevmezdi Orhan dayısını.Aslında hiçbir zararı olmamıştı Orhana,belki şimdiye kadar bir yararıda olmamıştı.Üçbeş senede bir bayramda seyranda,bazen cenazelerde,yada ölümcül hastalıklarda gelirdi dayısı.Son görüştükleri tarihten bir sonraki görüşmeye Orhan büyür dayısı yaşlanırdı,ve herseferinde dayısı''vaaay Orhan çavuş koca delikanlı olmuşsun yahu,son gördüğümde şu kadardın'' derdi.Doğruydu koca delikanlı olmuştu Orhan,hatta artık delikanlı çağıda geçiyor orta yaş sınırına yaklaşıyordu.
Dayısı Orhanın odaya girdiğini görünce hemen ayağa kalkıp
,---Ahanda benim yiğidim celdi,de bağah oğul neydirsin,
Dayısının elini aslında hiç istemediği halde öptü Orhan,ve yine aslında hiçte merak etmediği halde sordu
---Hoşgeldin dayı,nasılsın,yengem nasıl,Şahmettin abim nasıl
--Eydürler ey,selamları var.
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
