Aylar oldu yıllar oldu ben yüzünü görmedim,yıldızlara sordum seni yıldızlar kan ağladı,
akşam oldu ay gecede çiğdem çiçek şenlenir
Bıçak sapladım sineme,eskidi yaralarım,
sabah olsun gelme eğer kendimi yaralarım
Romana devam etmek için bilgisayar başında oturduğunda açtığı müziğin sözlerine yetişmeye çalışmıştı,tabi becerememişti ve o güzelim şarkı böyle yarım yamalak bişey olarak düşmüştü bilgisayar ekranına.
Şarkıya yetişememesinin bir sebebide kullandığı klavyenin f klavye olmasıydı.Ters geliyordu bu Orhana ve bütün uğraşlarına rağmen hızlı yazamıyordu,Bunları yazarken ve düşünürken tabiki aklına yine mavi geliyordu.Oda bu klavyeyle kolay yazamıyordu,bir seferinde msn de onunla yazışırken Mavinin aşırı yavaş cevap yazıyor olmasına Orhan sen kekememisin diye takılmıştı,Mavide hayır f klavye var ondan yavaş yazıyorum demişti.Şimdi bunu daha iyi anlamıştı,o gün Maviyle dalga geçmişti ama şuan kendisi ondanda yavaş yazıyordu,hatta okadar yavaş yazıyorduki ne yazacağını unutuyordu.
Orhan artık sapıktan kurtulmuştu,birkaç gün kendisini sinir eden şahıs hernasıl olmuşsa Orhanla uğraşmaktan vazgeçmişti,bu biraz olsun moralini düzeltmişti.Asıl moralini düzelten ise haftalar sonra Mavinin sesini duymuş olmaktı.Sırf bu yüzden aslında sapığına minnet borçluydu.Böyle bir olay olmasa belkide Mavi açıklama yapmak zorunda hissedip Orhanı aramıyacaktı.Orhan telefonda Maviyle doğru dürüst konuşamamıştı,çünki onun arayacağını sanmadığından,ve haftalar süren sessizliğine alıştığından bu ani görüşmede cümleleri seçmekte zorlanmıştı,söylemek istedikleri yine hep sonradan aklına gelenler olmuştuda Mavi telefonu kapatalı üç gün olmuştu.
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
