Mavi Kolye 4 Şiiri - Serhat Çalışkan

Hemen üst kata fırladı.Koltuğa oturup, az önce bıraktığı defteri önüne çekti.
Yazmaya başladı,artık ne yazacağını biliyordu.Saatlerir kendiini aramayan,mesajlarına cevap vermeyen,telefonu meşgule düşüren Maviye bir roman yazacaktı.Bunu neden yapmak istediğini bilmiyordu.Maviye roman yazınca ne olacaktı? Sanki Mavi ''aaaa ne güzel roman yazıyorsun'' diyip Orhana daha sıcakmı davranacaktı, yada roman yazınca fikrinden vazgeçip,''tamam kaldığımız yerden devam edelimmi diyececekti.
Hayır.aten bunun için yazmıycaktıki Orhan,tek istediği ona düşündüklerini ve onu kalbinin neresine koyduğunu anlatabilmekti,yoksa bir sanat eseri yaratmak değildi gayesi.
Maviyi kalbinin neresinde taşıyordu,onu nasıl tanımlıyordu kendine.Önce bunu bir iimlendirmek lazımdı.Mavi kimdi,Arkdaşmı,kardeşmi,ortakmı,dostmu,
Hayır bunlardan hiç biri cevap için yeterli kelimeler değildi.
Sevgilimi,eşmi,
Hayır bunlarda değildi.
Kendisine bile cevabını veremediği soruyu maviye nasıl soracaktı.
sen benim neyimsin? bunun cevabını kimden öğrenecekti.Maviye henüz sen benim için bu olurmusun dememiştiki,Mavi cevap versin.Olurum yada olmam desin.Hem bakalım Mavi Orhanın hayatında biryerlerde olmak istiyormuydu.Bu ne içinden çıkılmaz bir durumdu böyle.

Maviyle neden bukadar samimi olmuştu,neden birkez bile ellerini tutmadığı,dudaklarını öpmediği,nefesini duymadığı birine bu kadar önem veriyordu.Neden Mavi telefon açtığı zaman herşey biranda aklından çıkıyor,hayat duruyordu.Yoksa Mavi büyücümüydü.Büyülenmişti Orhan sanki,Ama kendisini büyüleyen şeyin ne olduğunu çözemiyordu.Tek bildiği Mavi kelimei geçtimi,bütün uzuvlarının tutulup,beyninin durduğuydu.Kalbi yerinden fırlıycak gibi atıyor,kelimeler boğazına düğümleniyordu.Bırak konuşmayı,onunla yazışırken bile eli ayağına dolanıyordu.Bunun bir adı vardı aslında,ama Orhan bunu kendine itiraf etmeye korkuyordu.

Adını koymaktan vazgeçti,hissettiklerini olduğu gibi deftere aktaracak,yazacağı romanın sonunda duyularının isim babası olacaktı.

Kapı göbeği sattığı genç kızı düşünüyordu.Ne kadar şimarık bir güzelliği vardı,insanın içini eriten,bir yanardağ lavı gibi değdiği yeri kavuran bir sıcaklık vardı ellerinde.Çok şekersin demişti Orhana ''şekersin''
Neydi o laf,nasıldı? Amcası söylerdi'' katranı kaynatsan olmazki şeker,cinsini s.........im cinsine çeker'' Orhanda babası gibi ayran gönüllümüydü? Güzel görünce dayanamayan,maymun iştahlının birimiydi.Hani sabahtan beri Mavi Mavi diye sızlanmaları nerde kalmıştı? Yoksa o kıvır kıvır saçlar,zeytin karası özler unutturmuşmuydu Maviyi.Yo yo,olurmuydu öyle şey,hem Mavi ayrı bu ayrı.Bu sadece allahın özenip yarattığı güzel bir kızdı hepsi o.Görüntüsü dışında bir etki bırakmamıştı Orhan üzerinde.Ya Mavi,Mavi diyince akan sular duruyor,güneş doğup doğup batıyor,evren sadece iki renk gözüküyordu Gündüzleri mavi,geceleri koyu mavi

devam edecek......