Mavi Kolye 28 Şiiri - Serhat Çalışkan

Aşk gözlerinizde kaybolmaksa eğer
Bir yerel gazetenin,orta sayfasında
Hükümsüzüm

Mavi gözlerini,kaçırdın benden
Şimdi nasıl yaşarım

Maviliğin renginden değil
Aşkımın gücünden
v
i

Yukarıda yazılanların ne olduğunu merak ediyorsunuz değilmi,Orhanın Mavi için şiir yazma çabalarından sadece bir kaçı.Ama olmuyordu,akılda Mavi varken şiir yazılmıyordu.Onlarca beyaz yaprak bir kaç satır yazılıp olmadı kararıyla buruşturuluyor,ama çöpe atılamıyordu.Kıyamıyordu Orhan hiç birini atmaya çünkü her şiir denemesinde en az bir kere Mavi yazmıştı,ve üzerinde Mavi yazan hiç bir kağıt sadece çöp olamıyordu onun için.
Aslında Orhanı yakından tanıyanlar onun böyle günlerce sabırla bekleyeceğini ummamışlardı.Neden canın sıkkın diye soranlara,her seferinde Mavi diye başlayan bir cümle kurduğundan,onun belkide ilkkez bu kadar uzun ve sessiz bir bekleyiş içinde olduğuna şaşıyorlardı.İnanmıyorlardıda açıkçası '' sen ha! bir kızı bir aydır bekliyeceksin,hadi canım kimi kandırıyosun'' diye konuşanlar az değildi,ve bu durum Orhanı çok rahatsız ediyordu.Evet kendiside şaşıyordu,nasıl bukadar kabulcü olabildiğine ama yinede Maviye inandıramadığı,sevgisine yakınlarınında inanmıyor olması onu deli ediyordu.

Aşk bir yığın saçmalığa esir olmaksa eğer,Orhan şu anda bu esareti köküne kadar yaşıyordu.Ve galiba dünyadaki en iyi saçmalayan insanlardan biriydi.

İşiyle alakadar olmuyor,evle ilgilenmiyor,yakınlarının problemlerini dinleyemiyor,o çok sevdiği cem yılmaza,yılmaz erdoğana bile gülemiyordu.Hangi kanalı açsa bir şair bağırıyordu,ekranlardan,İBRAHİM SADRİ,AHMET SELÇUK İLKAN,BEDİRHAN GÖKÇE, ama o eskiden büyük keyifle dinleyip ezberden eşlik ettiği bu şairlere bile tahammül edemiyordu bu aralar,Çünkü o artık şiir dinlemek değil,şiir okumak istiyordu,Sevgilinin gözlerine bakarak.
Mavi dışında birini istemiyordu,çünkü,şu an dünyanın en güzel kadınları bile gözüne sıradan gözüküyordu.Uludağ ünüversitesinin onbeşbini geçkin kız öğrenci nüfusundan birisi bile ilgisini çekmiyordu.Yanında arkadaşları az ilerden geçen hoş bir kızı gösterip Orhan şuna bak ne güzel hatun dedilermi, o an o lafı diyeni boğazlayası geliyordu,çünkü Maviden ümidi kesmeden,yada onu tamamen unutmadan bir başkasına bakmak istemiyordu.Zaten en saçma olan kısmıda buydu,kendisiyle görüşmeyen,kendisini istemeyen,birini bekliyordu.Çok aptalca geliyordu bu ama Aşk akıllı olmak değildi zaten.
Hem Orhanın şu an akıllıca hareket etmesine imkan yoktu,çünkü aklıda yğreğiyle beraber Mavide kalmıştı,ve o geri vermeden böyle deli gibi saçmalamaya devam edecekti.Orhana en garip gelense aklına ve yüreğine gelen herşeyi dile getiriyor olmasıydı,duygularını böyle açıkça bas bas bağırıyor ama,hiç birtepki gelmeyince iyice deliriyordu.Mavi eğer sessiz kalarak,yada umursamayarak Orhanı deli etmeye uğraşıyorsa bunu başarmasına az kalmıştı.,Eğer tepki vermemesi Orhanın kendisini unutması için bir uğraşsa bu boşa bir uğraştı,çünkü Mavi Orhanla konuşmayıp,görüşmediği sürece Orhanın içindeki aşk küçüleceğine dahada büyüyordu,''Unutmak istediklerimiz asla unutamadıklarımızdır'' demişti bir arkadaşı ve galiba doğruydu.

devam edecek..............